سلام
الان که دارم می نویسم اشک هام داره می ریزه ...
تقصیر خودمه ... رفتم یکم از پیاهای قبلمون مونده بود رو میخوندم دلم گرفت ...
نمیدونم چطورمه .. واقعا نه میدونم چطورمه نه میدونم چی میخوام از زندگی ...
فقط میدونم حالم خیلی تعریفی نداره ...
این روزا روزهای خوبیه برای خونواده ما ... مخصوصا برا فاطمه ... خیلی خیلی شوهر خوبی داره اونقدر براش خوشحالم که حد نداره .. فاطمه دختر پاک و خوبیه ... حقش بود این زندگی خوب ... حرف زدناش و پیام بازیاش یاد خاطره روزای تو رو برام زنده میکنه ... همیشه ارزو داشتم فاطمه خوشبخت بشه ... و الحمدالله .. هست ...
و اتفاق دیگه ای که این روزا حال خونوادمون خوب کرده ... قضیه عضو کوچیک خونواده اس که بلخره بعد۶ سال ... داره میاد ...
و منم حالم الحمد الله خوبه فقط گاهی بی هوا بغض میکنم ... که اونم دیگه عادی شده برام عادت کردم بهش !!!
روزای پر استرسی رو پشت سر میگذرونم هیچ راه فراری دیگه ندارم و باید خیلی خیلی جدی تر به ازدواج فک کنم ... بعد استخدام شدنم خیلی وضعیت خواستگارا فرق کردن ... ولی چه فایده ... حتی فک کردن بهشون ازارم میده ... خونوادم دیگه دارن اعصابشون از دستم بهم میریزه !! والا خودمم همینطور ...
خلاصه همینجور نوشتم که بدونی یادم مونده باید بنویسم ... و بدونی بیادتم ...
#یادگاری
برای ادمی که طعم عشق رو با اون تجربه کردم#ولنتاین
